Op weg naar de voordeur, piepte het blije gezicht van M. al weer boven de vensterbank uit. Ze liet na binnenkomst gelijk haar nieuwe jurk zien en terwijl ik mijn laarzen uittrok, deed ze een dansje op de gang. Leuk om je week zo te mogen eindigen, laat het weekeind maar beginnen!

M. vertelde dat ze getrakteerd had op de peuterspeelzaal omdat ze daar vandaag voor het laatst was geweest. Aangezien ze nu ook begint met proefdraaien op school en naar het kinderdagverblijf gaat, werd dat een beetje teveel. En dan heeft ze ook nog een “voorleesjuf” die 1 x in de week langskomt….

Eenmaal in de woonkamer, werden de stickers weer uit mijn tas gepakt en op de kaart geplakt, ik denk dat we deze volgorde er maar in gaan houden, blijkbaar is dat iets waar ze naar uitkijkt, dus waarom wachten tot aan het eind van de sessie?

Vervolgens pakte ze het boek erbij dat ik tijdens de eerste sessie voor haar had meegenomen. Deze keer wilde ze zelf lezen en trots noemde ze de voorwerpen één voor één bij naam. Het werd duidelijk dat ze er al weer een paar nieuwe woorden bij geleerd had, leuk om te merken dat ze dit boek nog steeds gebruiken. En ja, ook vandaag kwam er weer een “baqagak” voorbij. We hebben er met zijn drietjes smakelijk om zitten lachen.

Hierna doorgegaan met de boeken die ik had meegenomen. Eerst een mooi prentenboek van Charlotte Dematons over Nederland. Hier hebben we een tijdje over zitten praten en het viel op dat ze juist de kleinste details eruit pikte. Na het vele praten, mocht ik het lezen overnemen. Ze koos voor het boek “Sinterklaas Ahoi” van Ted van Lieshout. De vorige keer liet ze dit boek nog links liggen maar vandaag luisterde ze aandachtig naar het verhaal. En nu weet ze gelijk waarom er af en toe schoenen aan je hengel hangen.

En zo gingen we door, het uur vloog weer voorbij,  “Dikkie Dik”, “Muis gaat naar de film”, “Bas, Bob en Bertje”, “Moddergans” en als laatste het boek van Eric Carle  “De spin die het te druk had”. Zij zat lekker bij haar moeder op schoot te luisteren en ik las voor, met af en toe een kleine onderbreking. Na het lezen, op weg naar de deur, zei ze tegen haar moeder ” Mama, ik vind je lief!”. Daar word je toch blij van?!

Wat een enthousiasme weer vandaag, volgens mij is ze al redelijk besmet met het boekenvirus, nu maar hopen dat het nooit meer overgaat!